domingo, 3 de agosto de 2014

Igrexa da Ermida (Quiroga-Lugo) e crismón.









Igrexa da Ermida (Quiroga-Lugo) e crismón.
Esta mesa de mármol, atopada na igrexa da Nosa Señora da Ermida, contén un magnífico crismón dos primeiros anos do Cristianismo, que, polas súas proporcións e antiguidade, constitúe una das pezas máis interesantes de toda España. Trátase dunha mesa redonda de mármol gris veteado, de 95 cms. de diámetro, cun espesor de 5,5 cms. Estivo na igrexa da Ermida ata 1887, pero, a raíz dunha visita pastoral do bispo de Lugo, foi sacada da igrexa porque entorno a ela praticábanse ritos supersticiosos. Dende 1925, encóntrase no Museo Diocesano de Lugo. A mesa contén un amplo monograma de Cristo ou crismón,formado polas letras X y P, primeiras letras da palabra grega ΧΡΙΣΤΟΣ. Na franxa concéntrica externa contén una inscripción, que forma un dístico latino (estrofa formada por un hexámetro e un pentámetro) que di: AVRUM VILE TIBI EST, ARGENTI PONDERA CEDANT. / PLVS EST QVOD PROPRIA FELICITATE NITES = O OURO É VIL PARA TI, AS RIQUEZAS DE PLATA ABÁTANSE./ MÁIS É O QUE BRILLA POLA TÚA PROPIA FELICIDADE. No centro está grabados o “alpha” e o “omega”, primeira e derradeira letra do alfabeto grego, en referencia ao texto do Apocalipsis “ego sum alpha et omega”= “eu son o principio e o fin”. Tratábase dunha mesa de ofrendas, que se pode datar entorno á segunda metade do século V. Respecto á igrexa, pertenceu dende o século XII á encomenda sanxuanista de Quiroga, como curato dependente do priorato de San Salvador do Hospital. Anque no territorio diocesano asturicense, foi incorporada á diócese lucense en 1874.


TRADUCCIÓN: 
Iglesia de A Ermida (Quiroga-Lugo) y crismón.
Esta mesa de mármol, encontrada en la iglesia de Nuestra Señora de la Ermida, contiene un magnífico “crismón” de los primeros siglos del cristianismo, que por sus proporciones y antigüedad constituye una de las piezas más interesantes de toda España. Se trata de una mesa redonda de mármol gris veteado, de 95 cms. de diametro, con un espesor de 5,5 cms. Estuvo en la iglesia de la Ermida hasta 1887, pero a raíz de una visita pastoral del obispo de Lugo fue sacada de la iglesia, porque en torno a ella se practicaban ritos supersticiosos. Desde 1925 se halla en el Museo Diocesano de Lugo. La mesa contiene un amplio monograma de Cristo o crismón, formado por las letras griegas X y P, primeiras letras de la palabra griega ΧΡΙΣΤΟΣ. En la franja concéntrica externa contiene una inscripción, que forma un dístico latino (estrofa formada por un hexámetro y un pentámetro) y que dice: AVRUM VILE TIBI EST, ARGENTI PONDERA CEDANT. / PLVS EST QVOD PROPRIA FELICITATE NITES = EL ORO ES VIL PARA TI, LAS RIQUEZAS DE PLATA ABÁTANSE. / MÁS ES LO QUE BRILLAS POR TU PROPIA FELICIDAD. En el centro están grabadas el “alpha” y el “omega”, primera y última letra del alfabeto griego, en referencia al texto del Apocalipsis “ego sum alpha et omega” = “yo soy el principio y el fin”. Se trataba de una mesa de ofrendas, que se puede datar en torno a la segunda mitad del siglo V. Respecto a la iglesia, perteneció desde el siglo XII a la encomienda sanjuanista de Quiroga, como curato dependiente del priorato de San Salvador del Hospital. Aunque en territorio diocesano asturicense, fue incorporada a la diócesis lucense en 1874. Fotografías cedidas por José Fernández Pérez e información aportada por Isidro García Tato, publicadas en el grupo de Facebook “La Magia de las Piedras”.

No hay comentarios: