miércoles, 6 de agosto de 2014

Igrexia de Casoio (Carballeda de Valdeorras-Ourense).




LÁPIDA Nº 1


LÁPIDA Nº 2


LÁPIDA ABAD DE CASOIO




Iglesia de Casoio (Carballeda de Valdeorras-Ourense).

La iglesia de San Julián de Casoio es una de las más monumentales de Valdeorras. Obviando, su larga historia, hay que decir que en el siglo XVIII era la tercera en rentas de todo Valdeorras, con una cuantía anual de 11.000 reales. Tenía los siguientes anejos: Pusmazán, Soutadoiro, Riodolas, Portela do Trigal, San Xusto-A Medua, Pumares, Vila y Sobradelo. Era curato de presentación de la Casa de Lamela de San Salvador de Quiroga (en el altar mayor están las armas de esta familia). A esta casa pertenecía José Ramón Quiroga y Uría, "abad" durante la Guerra de la Independencia y "comandante en jefe del paisanaje armado de Valdeorras", como se autotitulaba. Falleció el 26 de marzo de 1847 y su tumba se puede ver delante de la puerta de la iglesia. Él fue el promotor de la construcción de la bella y esbelta espadaña de la foto, en la que una inscripción reza: ABAD D. JOSÉ QUIROGA Y URÍA. LA HIZO EL MAESTRO BARROS. AÑO DE 1828. OBISPO EL EXMO. SR. SANTANDER. PATRONOS QUIROGA Y OLARTE. SIENDO PONTÍFICE S.S. LEÓN XII. REY S.M. EL S.D. FERNANDO VII. Su retablo del altar mayor es una pieza clásica del manierismo en Valdeorras. Fotos de José Pérez Fernández y documentación de Isidro García Tato, entrada publicada en “La Magia de las Piedras”.


TRADUCCIÓN:
Igrexa de Casoio (Carballeda de Valdeorras-Ourense). A igreaxa de San Xiao de Casoio é una das máis monumentais de Valdeorras. Obviando a súa larga historia, cómpre decir que no S. XVIII era a terceira en rendas de todo valdeorras, cunha cuantía anual de 11.000 reais, Tiña os seguintes anexos: Pusmazán, Soutadoiro, Riodolas, Portela do Trigal, San Xusto-A Medua, Pumares, Vila e Sobradelo. Era curato de presentación da Casa de Lamela de San Salvador de Quiroga e Uría (no altar maior están as armas desta familia). A esta casa pertencía José Ramón Quiroga y Uría, “abade” durante a Guerra da Independencia e “comandante en xefe da paisanaxe armada de Valdeorras”, como se autotitulaba. Finou o 26 de marzo de 1847 e a súa tumba pódese ver diante da porta de igrexa. El foi o promotor da construcción da bella e lanzal espadaña da foto, na que una inscripción reza: “ABAD D. JOSÉ QUIROGA Y URÍA. LA HIZO EL MAESTRO BARROS. AÑO DE 1828. OBISPO EL EXMO. SR. SANTANDER. PATRONOS QUIROGA Y OLARTE. SIENDO PONTÍFICE S.S. LEÓN XII. REY S.M. EL S.D. FERNANDO VII”. O retablo do altar maior é una peza clásica do Manierismo en Valdeorras. Fotos de José Pérez Fernández e documentación de Isidro García Tato, entrada publicada en “La Magia de las Piedras”.

No hay comentarios: